impressies van activiteiten
impressies van activiteiten
Hier vindt u impressies van de activiteiten van afgelopen maanden. Wij hopen dat ze u uitnodigen om deel te nemen aan komende activiteiten. Naar activiteiten op komst Naar agenda |
||
Zondag 30 juni Fietstocht Street art
Zondag 30 juni Fietstocht Street art
Streetart is een kunstvorm gerelateerd aan de graffitibeweging. Onder streetart vallen illegaal of legaal aangebrachte kunstuitingen aan de openbare weg die niet onder de pure graffiti vallen en evenmin tot de officiële kunst behoren. Streetart komt voor in de vorm van stickers en posters, maar ook eigenmachtig geplaatste beelden, muurschilderingen en mobielen vallen hieronder. |
||
Nut en Genoegen
Is de naam van volkstuin vereniging aan de Bermweg 97. De deelnemers van de wandeling met gids moesten zich melden bij de kantine op 08-06-2024. 12 Mensen had zich aangemeld via de Alxanderkerk. We werden ontvangen door de heer Henk Kruithof en met genoegen werd ons koffie of thee aangeboden. Tijdens het nuttigen van het aangebodene luisterden wij naar de uitleg over het volkstuinencomplex. De rondleiding die volgde ging over de bijzondere bomen zoals de Ginkgo Biloba. Opmerkelijk is het blad van deze boom dat geen nerven heeft, zoals bij andere loofbomen. Het lijkt wel of verschillende naalden als het ware tegen elkaar geplakt zijn en zo het blad vormen. De Ginkgo Biloba is een boom uit de familie “Ginkgoaceae” en is in het wild niet meer bekend. De huidige is een kweek soort. De boom was oorspronkelijk een naaldboom maar door de evolutie blad dragend geworden. En soort levend fossiel zou je kunnen zeggen. Het blad heeft een geneeskrachtige werking. De Treurwilg die hoog in de boom een ooievaarsnest had, maar niet bewoond werd door deze vogel, dus hadden wij als deelnemers niets te vrezen, wel had moeder de gans zo af en toe haar intrek genomen. Over andere planten bloemen en het nut van de bijen tot genoegen van de tuinier. De kevers die in de grond leven en de wortels aanvreten tot ongenoegen van de tuinbezitter volgde uitleg. De planten die weinig nodig hebben en op arme grond beter tot ontwikkeling komen met daar tegenover de planten die van voedselrijke grond houden. Het leven in de poelen, singels en sloten waar o.a. de exoten dhr. en mevr. de Kreeft leven die de inheemse vissoorten op hun menu hebben staan. Al met al een nuttige ochtend waar met genoegen geluisterd werd naar de enthousiaste uitleg van de gids. Namens ons groepje dank aan Petra de Jong en de gids Henk Kruithof voor zijn uitleg. Mede dankzij het mooie weer was dit een heerlijke ochtend. De Volkstuinencomplex is het bezoeken waard en open voor wandelaars. VTV Nut en Genoegen, Bermweg 97 Capelle a/d IJssel. Ide Rietveld |
||
Muurschilderingen en Botanische tuin in de Afrikaanderwijk
Op 26 april hebben we met 6 personen een wandeling gemaakt in de Afrikaanderwijk in Rotterdam -Zuid. Ons eerste doel was Street-Art. Bij metrostation Rijnhaven stapten we uit. In juni 2018 zijn alle betonnen pilaren tussen metrostation Rijnhaven en Maashaven beschilderd door Nederlandse en buitenlandse kunstenaars. We hebben o.a. gekeken naar het portret van Nelson Mandela, gemaakt door leerlingen van de Nelson Mandela school, onder begeleiding van enkele kunstenaars. Op de kopse kanten van de flats in de wijk zijn grote muurschilderingen gemaakt. Soms was de bedoeling van de kunstenaar duidelijk, bij enkele hebben met elkaar overlegd wat het voorstelde. |
||
Naar de Kralingse plas 13 april 2024
Marius Huender en Dik Vuik, schrijvers van het binnenkort verschijnende boek over het Kralingse bos, hebben in het ochtendprogramma van alles verteld over de Kralingse plas, over de waterhuishouding in het bos en natuurlijk over de vistrap. |
||
Escaperoom, zaterdag 2 maart 2024
Er waren veel dieren, genoeg voor alle twaalf stammen, die allemaal mee wilden varen met de Ark van Noach (zouden vissen, schaaldieren en zeesterren ook mee mogen varen?). Uiteindelijk waren 14 mensen zo goed om Noach te helpen al die dieren in zijn Ark te proppen. Als zeven al het getal van de volheid is, waren we dus dubbel vol. Met goede moed gingen we aan de slag: de klus moest in 90 minuten worden geklaard! Het begon ermee dat iedereen een dier kreeg en aan de tafel moest gaan zitten waar het andere dier te vinden was. Toen iedereen zijn plaats had gevonden begon het gepuzzel. De tekst van Genesis 7, 8 en 9 moest worden uitgeplozen. Er moest gerekend worden hoeveel de dieren wogen. Er moest naar woorden worden gezocht, er zaten sleutels in de war. Een pingpongbal moest in het midden drijven, net als de Ark. Toen de nood op zijn hoogst was moest met de QR code (had Noach die wel tot zijn beschikking?) een noodsignaal in morse worden uitgezonden. Behalve het morse-gepiep van de mobiele telefoons hoorde je het water over de pingpongballetjes kletteren, de chips kraken en de hersens nog harder. Horen en zien verging je! En uiteindelijk, alsof ze het hadden afgesproken, werd de laatste puzzel opgelost: twee groepen bijna precies op tijd en één een paar tellen later. In de kerk is niets onmogelijk! Uiteindelijk was er een winnende groep. Die ging er met een zak snoepdieren vandoor. Moe maar voldaan ging iedereen daarna weer naar huis. Het was een leuke middag geweest. Voor alle (knuffel)dieren zullen we wel een passend tehuis vinden. Aad van der Wilt |
||
Lezing vrouwelijke schilders
Op 1 februari heeft Louis Vermeulen een lezing gegeven over vrouwelijke schilders en hun werk. Wanneer u een museum bezoekt, zijn bijna alle tentoongestelde schilderijen gemaakt door mannen. De aandacht voor vrouwelijke schilders is heel lang minimaal geweest. Tijdens de lezing is een groot aantal schilderijen besproken, met name schilderijen die vanaf het begin van de 20e eeuw zijn gemaakt. Een schilderes waarvan het werk werd besproken was zelfs in de zaal aanwezig. Voor de pauze werden portretten van vrouwelijke schilders getoond, waarbij de kleuren centraal stonden. Louis adviseerde ons bij een volgend museumbezoek eens tijd te nemen om naar de gebruikte kleuren te kijken en niet direct naar de afbeelding. Na de pauze had Louis de schilderijen gegroepeerd rond een aantal door de schilderessen gebruikte thema’s, o.a. zelfportret, historie, werken/ontspanning en strijd/verzet. Het was boeiend te zien hoe eenzelfde thema op verschillende manieren werd uitgebeeld. Rode draad was, dat veel schilderessen maatschappij kritisch zijn. De aanwezigen vonden het interessant dat ze kennis hadden gemaakt met een tamelijk onbekend deel van de hedendaagse schilderkunst. |
||
Film: Exodus
Op 18 januari keken we naar de film Exodus: Gods and Kings. Dat is een Amerikaanse Bijbels-dramafilm uit 2014, geregisseerd door Ridley Scott. De film is gebaseerd op het Bijbelverhaal de uittocht uit Egypte en vertelt het Bijbelse verhaal over Mozes. In maart 2013 werd door Ridley Scott aangekondigd dat hij Christian Bale de hoofdrol wil laten spelen. De opnames begonnen in oktober 2013 in onder meer Almería in Spanje en op Fuerteventura van de Canarische Eilanden en in Engeland. Het blijft fascinerend om een vierduizend jaar oud verhaal te zien met de technische mogelijkheden van onze tijd. Je kunt een verhaal lezen en daar je eigen beelden bij bedenken (en dat is geweldig om te doen) maar het is dan ook leuk, verrassend, overweldigend om je eigen beelden te vergelijken met die van filmmakers. Soms een bevestiging van wat je zelf voor je zag, soms heel verrassend anders! Bijvoorbeeld om Ik Ben (God dus) te zien in de gedaante van een klein jongetje dat voortdurend met Mozes (Mosje van Sam en Moos) in discussie gaat. Exodus was geprogrammeerd in de tijd kort voor Pasen, maar door heel veel andere activiteiten hebben we de vertoning naar voren gehaald. Ondanks de sneeuwval was de filmzaal weer helemaal vol: zeven mensen, het getal van de volheid! |
||
Bijbelstudie Paulus
In de afgelopen maanden hebben we drie avonden een cursus gevolgd over Paulus. Daarvoor werd dominee Laurens Korevaar bereid gevonden ons heel veel te leren. Het waren drie leerzame avonden waarin we kennismaakten met een fanatieke Saulus die zich na ingrijpen van Jezus bekeert en verder gaat als Paulus. We leerden hem kennen als de stichter van Europa voor wat betreft de Christelijke kerk en de daarmee samenhangende politieke basisbeginselen. Hij werd de verkondiger van de ene God als tegenhanger van het veelgodendom. Wat nieuw was, was dat we in de cursus beelden lieten zien van de film Paulus waarin zijn leven van begin tot eind in beeld is gebracht. De hele film zou met 180 minuten een grote aanslag vormen op het uithoudingsvermogen van de cursusdeelnemers. Daarom hadden we voor elke avond een aantal beeldfragmenten uitgekozen die een extra idee gaven van hoe het leven van deze inspirerende mens eruit moet hebben gezien. Dat laatste is voor herhaling vatbaar! Aad van der Wilt |
||
Ga mee naar de moskee
De 11e van de 11e en met 11 man/vrouw brachten we een bezoek aan de Essalam moskee in Feyenoord, op een steenworp afstand van de Kuip. We werden uiterst hartelijk en gastvrij ontvangen. Nadat we onze schoenen hadden uitgedaan en een hoofddoek omgeslagen kregen we een uitgebreide rondleiding in het prachtige gebouw. Niet minder dan vier etages van zo'n 1000m3 gebedshuis. Daar kan de Alexander met alle zalen vier keer uit! De grote gebedsruimte op de eerste verdieping is indrukwekkend met prachtige vloerbedekking met daarop een patroon dat uitstekend dienstdoet om de kerkgangers in lange rijen op te stellen. Op de derde verdieping is een vergelijkbare ruimte voor de vrouwen. Daar zijn ook een flink aantal klaslokalen waar in het weekeind 350 kinderen de koranschool bezoeken. Op de tweede tussenverdieping kunnen de mensen die niet in de grote zalen passen terecht. Dat gebeurt vaak tijdens het vrijdaggebed en zeker gedurende de Ramadan. Dan is vaak zo druk, dat de mensen buiten op het plein moeten bidden. Er worden dan schermen en luidsprekers geplaatst. Helemaal beneden is nog een multifunctionele zaal die als bibliotheek en als conferentiezaal kan worden gebruikt. Wij dronken er na afloop van de rondleiding een heerlijk kopje koffie met een nog heerlijker koekje! Moslims bidden vijf keer per dag in de richting van Mekka. Dan kan overal gebeuren, thuis of op het werk, maar het kan ook in de Moskee. Op grote televisieschermen wordt aangegeven wanneer de gebedstijden zijn, fajr5:52. shuruq7:07.dhor12:15.asr3:02.maghrib5:23.isha6:38. de tijden zijn per plaats verschillend en worden bepaald aan de hand van de stand van de zon. Tien minuten voordat het gebed begint klinkt de oproep door de moskee en gaat iedereen naar de gebedsruimte. Als het gebed wordt gebeden (door een voorganger en soms door de Imam) staat iedereen klaar om mee te doen. Een heel apart gezicht. In een lege kerkzaal, bijvoorbeeld zoals die van de Alexanderkerk zie je de mensen meest ver uit elkaar gaan zitten. Hooguit echtparen en bekenden sluiten bij elkaar aan. (toen dat in de coronatijd moest op 1,5 meter klaagden we erover, maar we deden het eigenlijk altijd al!). In de Moskee is dat niet de bedoeling. Iedereen verzamelt zich op de strepen in de vloerbedekking naast elkaar, staand in een ontspannen kleine spreidstand en met de schouders vrijwel tegen elkaar aan. Als de rij vol is ga je naar de volgende. Mensen die om welke reden dan ook niet kunnen staan, mogen op een stoel bidden. Is in de Protestantse kerk de zondag de belangrijkste dag en bij de Joden de zaterdag (Sabbath) in de Islam is het vrijdaggebed het belangrijkst. Tijdens ons bezoek was er uiteraard een gebed dat we konden volgen vanaf de tussenverdieping. Hoewel het slechts een minuut of tien duurt (alleen tijdens het vrijdaggebed wordt er een preek gehouden) is het toch best indrukwekkend om het een keer mee te kunnen maken. Het volgende lied kwam bij me op: Heer, wat een voorrecht om in liefde te gaan, schouder aan schouder in uw wijngaard te staan, samen te dienen, te zien wie U bent, want uw woord maakt uw wegen bekend. Samen op weg gaan, dat is ons gebed, als een volk, dat juist daarvoor door U apart is gezet. Vol van uw liefde, genade en kracht, als een lamp, die nog schijnt in de nacht. Als we dit lied weer eens zingen, denk dan aan onze Moslimvrienden. We gaan ons best doen om ze een keer uit te nodigen ons een bezoekje terug te brengen. Aad van der Wilt |
||
Het geheime leven van de bijen
Het geheime leven van de bijen
Op 26 oktober keken we met een klein groepje gemeenteleden naar deze film. De kleine Lily loopt weg van haar ouderlijk huis en komt terecht op een boerderij waar een bijenhoudster woont die honing maakt van een uitzonderlijk hoge kwaliteit. Lily wordt naar deze plek geleid door een etiket van een honingpot dat ze heeft gevonden in de spullen van haar overleden moeder. Ze wordt liefdevol opgevangen en komt tot rust en ontdekt stapje voor stapje haar eigen grenzen en mogelijkheden. Als blijkt dat de bijenhoudster vroeger de oppas van haar moeder was is de cirkel rond. Een geweldig mooie film met hoogstaande acteerprestaties die alle aanwezigen geraakt heeft. Er waren ook veel aanleidingen om de link te kunnen leggen met het thema: GA MEE! Kortom een geslaagde filmmiddag! Aad van der Wilt |
||
Bijbelquiz op 25 november
Twee keer zeven mensen hadden de uitdaging aangenomen deel te nemen aan de Bijbelquiz onder het motto: Eén gek kan meer vragen dan duizend wijzen kunnen beantwoorden. De quiz was heel simpel: over zeven verschillende onderwerpen steeds zeven antwoorden bedenken. Dat is in totaal dus goed voor 49 punten. Ware het niet dat de ene vraag moeilijker was dan de andere en dat er allerlei slinkse instinkers tussen de vragen verborgen waren. Soms echter wisten de deelnemers antwoorden te bedenken die van tevoren niet op papier waren gezet. Zo is de berg Moria niet alleen een berg uit De Ban van de Ring, maar ook een andere naam voor de Tempelberg. In ieder geval waren de deelnemers hun hersens aan het pijnigen, soms zelfs met het puntje van de tong uit de mond, om toch maar zeven antwoorden op papier te krijgen. Bij het bespreken van de antwoorden volgde dan soms een diepe zucht van "O, ja, natuurlijk"! Uiteindelijk waren er twee winnaars. Dan moet de benaderingsvraag uitkomst bieden. Die luidde: "Hoeveel vrouwen had Koning Salomo?" Het waren er zoveel dat ze zijn hart deden afwijken! Kunt u nagaan! Achteraf bleek deze vraag overbodig: er was een goed antwoord te weinig gerekend: één winnares dus: Corrie Rietveld had de meeste vragen goed beantwoord! De prijs werd op 26 november tijdens het koffiedrinken uitgereikt. De deelnemers vonden het leerzaam en gezellig en voor herhaling vatbaar. Dus dat gaan we doen! |
||
Fietsen naar de A16, stand van zaken
Je wordt wakker omdat de regen tegen de ramen slaat. Het is pas vijf uur! Toch maar gauw even op buienrader kijken: gelukkig, het zijn maar een paar buien en om 8 uur wordt het droog. Gerustgesteld ga je weer slapen. Om acht uur blijkt het nog steeds even hard te regenen. Buienradar ontkent dat in alle toonaarden. Ontbijten: het lijkt wat op te klaren. Kopje koffie: het is droog! Om negen uur de fiets klaarzetten: het giet, toch maar een regenbroek aantrekken. Kwart over negen op weg, nu met poncho! Bij de kerk is er niemand. Er hadden zich maar een paar mensen aangemeld, maar zelfs die zijn er nog niet. Een deelneemster komt zich afmelden vanwege gezondheidsproblemen. Daar komt Reindert, ook al ingepakt voor een tropische bui. "We zijn compleet", zegt hij. Klopt, we gaan samen op weg. En met de zegen van boven, want opeens is het droog..... Bij Slingerland ontmoeten we Guido, onze gids. Hij heeft 20 oranje hesjes bij zich, maar die hebben we niet nodig. We overleggen wat en gaan op weg. Na elk stukje fietsen krijgen we prive toelichting over de stand van zaken, de planning en de bouwkundige problemen en oplossingen van de Groene Boog (het bouwconsortium). We drinken een kop koffie in het bezoekerscentrum en kijken nog naar een actueel filmpje. Dan sluiten we de tocht nog steeds droog af bij het viaduct over de hoofdweg. Dat gaat vanwege enorme slijtage eerder worden vervangen dan gepland. Daar zullen we in de komende maanden wel behoorlijk last van krijgen. Maar vandaag was het allemaal prima in orde. Misschien volgend jaar weer? |
||
Wandeling in het natuurreservaat Koornmolengat
Op 7 juli hebben we met 8 personen deelgenomen aan de avondwandeling in het Koornmolengat onder leiding van een gids van Natuur - en Vogelwacht Rotta. We kregen eerst uitleg bij de zeer gevarieerde bloeiende flora van het gebied. En ook praktische informatie, bijvoorbeeld dat een blad van de brede weegbree prima helpt tegen steken van de brandnetel. Daarna gingen we het veengebied in. Als je op laagveen springt zie je het veen “golven”. Het veen wordt nat gehouden met water uit de Rotte, dat eerst wordt gezuiverd in een vloeiveld met riet. Tijdens de wandeling zagen we hoe binnen de kolonie aalscholvers de jonge vogels werden gevoerd. Na afloop waren we het er over eens dat het een interessante en gezellige avondwandeling was. |
||
Fietstocht langs Joods erfgoed
De fietstocht langs Joods erfgoed was eerst gepland tijdens de marathon en daarom verschoven naar 30 april omdat het dan veel minder druk zou zijn in de stad. Het bleek de eerste mooie prachtig-weer-dag van 2023 te zijn. Geweldig weer om lekker te fietsen. Maar of dat ervoor zorgde dat het niet zo druk zou zijn......... Er waren 12 deelnemers: alle stammen van het volk Israel waren dus vertegenwoordigd. Veel Joods erfgoed bestaat niet meer, omdat het gedurende de oorlog bij het bombardement verloren is gegaan. Toch is er nog heel veel te zien en zijn er ontzettend veel boeiende verhalen. We reden langs 10 bijzondere plekken. Door de drukte, de grootte van de groep, de stoplichten en de moeilijk te beklimmen brug duurde de tocht iets langer dan gepland. Daardoor moest het bezoek aan de Joodse begraafplaats helaas vervallen. Maar er waren andere begraafplaatsen, soms midden in de stad omdat ze niet mogen worden geruimd. En er zijn gedenkborden geplaatst door de gemeente Rotterdam om te herinneren aan wat ooit was. We vonden de oude Helmersstraat, hart van de Joodse buurt bij het Weena. En we reden naar de nieuwe Helmersstraat op het terrein van Loods 24. We vonden een oude Joodse kledingwinkel in de Noordmolenstraat waar later Hans Textiel in heeft gezeten en nu Zeeman. Het is een wonder! Er waren Stolpersteine (Struikelstenen, ruim 500 in Rotterdam) voor de woning van de familie Lipschitz die is vermoord in Auschwitz, op de twee zoons na die ze net op tijd konden laten onderduiken. We hebben de stenen keurig gepoetst. We waren bij de muur op het terrein van de Gemeentelijke Handelsinrichtingen waar de Rotterdamse Joden werden verzameld in Loods 24 om op transport te worden gesteld naar Westerbork en van daar uit naar de concentratiekampen. We lazen op het kindermonument de namen van 686 Joodse kinderen die de oorlog niet hebben overleefd. We zagen daarnaast het recente monument LEVEN 10.000 STENEN. Midden tussen het wuivend gras is een onregelmatig pad met veel open plaatsen en met 10.000 steentjes die symboliseren dat zoveel Joodse Rotterdammers het leven hebben gelaten. En wat is het dan mooi dat je in alle vrijheid, in het zonnetje, met elkaar een kopje koffie of thee kunt drinken om een prachtige dag op een passende wijze af te kunnen sluiten. |
||
Lezing over bijen
Op 28 maart waren 21 personen aanwezig bij de bijenlezing van Martina Stibbe. Als introductie keken we naar een uitvoering van Flight of the Bumblebee van Rimsky-Korsakov. Bijen en hommels zijn essentieel voor het bestuiven van gewassen en daarmee voor de voedselproductie. Martina vertelde ons hoe het leven van een bijenvolk tijdens de verschillende seizoenen gaat. In de zomer kan een bijenvolk uit wel meer dan 50.000 bijen bestaan. Binnen het volk heeft de bijenkoningin een centrale rol. In de zomer legt ze soms wel 2.500 eitjes per dag. Zij stuurt haar volk aan met o.a. feromonen (geurstoffen). In de pauze kregen we uitleg bij een bijenkast en we konden kennis maken met verschillende producten zoals waskaarsen, propolis en natuurlijk honing. Bijen zijn doof. Zij hebben een bijzondere techniek om elkaar te informeren waar veel honing is: de bijendans. Er is geconstateerd dat het aantal bijen en hommels minder wordt. Oorzaak is o.a. de invloed van de mens: monocultuur in de landbouw, verstening, gebruik van gif, maar ook de sinds 1983 in Nederland aanwezige Varroamijt. Als afsluiting kregen we tips mee wat we voor bijen kunnen doen, bijv. kiezen voor bijvriendelijke planten die op verschillende momenten in het jaar bloeien en natuurlijk geen gif gebruiken. |
||
Bezoek Oudheidskamer Nieuwerkerk a.d. IJssel
Zaterdagmiddag 18 maart was het verzamelen op het kerkplein voor onze uitstap naar ‘de Oudheidkamer’ om de tentoonstelling van oude schoolplaten te bekijken. Per fiets en per auto reden we, met een fijn voorjaarszonnetje, richting Nieuwerkerk aan den IJssel. Onderweg was het al genieten van de uitbundig bloeiende bloesems aan de bomen en de vele narcissen en krokussen. De oudheidkamer is ondergebracht in een 18e-eeuwse boerderij met de naam ‘Nooit Gedacht’. Nadat iedereen was gearriveerd (totaal 17 personen) werden we hartelijk welkom geheten in de ontvangstkamer. In deze ruimte was al heel veel te zien. Veel keukengerei en mooie tegeltableaus. Maar eerst was de zolder aan de beurt. Via een smalle trap betraden we een enorme zolder die werkelijk bomvol spullen stond. Verzamelingen over de streek en het dorp. Maar ook over de tweede Wereldoorlog, de kerk, het bestuur en het bedrijfsleven. Allereerst kregen we een korte uitleg over de schoolplaten die steeds per twee bij elkaar hingen, waarbij twee maal hetzelfde onderwerp afgebeeld stond. Leuk om te zien hoe de verschillende schilders hun onderwerpen hebben uitgewerkt. Verder kregen we alle tijd om de rest van de uitgestalde spullen te bekijken waarbij de uitroepen van herkenning en herinneringen over en weer te horen waren. Weer beneden aangekomen gingen we via de ontvangstruimte naar de vroegere stal alwaar we weer een stap in de tijd terug deden via o.a. een oud klaslokaaltje, een kruideniers winkeltje, een smidse en een schoenmakers werkplaats. Vergeet ik nog de bedsteden te noemen. Kortom, te veel om op te noemen. De leuke uitstap werd afgesloten met een kop koffie of thee met koek in de ontvangst ruimte. Vervolgens vertrok ieder weer naar huis en de fietsers boften alweer want er scheen nog steeds een heerlijk zonnetje. Kortom, een aanrader om eens naar toe te gaan en neem kinderen of kleinkinderen gerust mee. Genoeg te zien daar! |
||
Lezing schoolplaten
Op donderdagmiddag 9 maart kwam Johan Knoester, historicus en bestuurslid van de Historische Vereniging Nieuwerkerk aan den IJssel, uitleg geven over de toepassing van schoolplaten in het basisonderwijs. De platen dienden als kapstok voor lessen over geschiedenis, aardrijkskunde, biologie en een vakgebied dat we nu ‘wereldoriëntatie’ zouden noemen. Ze zijn ongeveer 100 jaar gebruikt in het onderwijs, tot ongeveer 1970, toen er andere visuele hulpmiddelen beschikbaar kwamen. Johan Knoester besteedde in zijn presentatie vooral aandacht aan twee schilders van schoolplaten: Johan Herman Isings en Cornelis Jetses. Zij dachten er goed over na wat zij moesten afbeelden, zodat de platen effectief ingezet konden worden bij het onderwijs. Bij elke plaat hoorde een instructieboekje. De schilders deden al het benodigde onderzoek zelf. Ze reisden bijvoorbeeld af naar plekken waar historische gebeurtenissen plaatsgevonden hebben. Ook probeerden ze te achterhalen welke kleding mensen droegen in het betreffende tijdperk. Ze beschouwden zichzelf niet als kunstenaars, maar als illustrators. Ze zijn er niet rijk van geworden, hoewel de drukker - naar de toenmalige normen - voor elke plaat een redelijk bedrag betaalde. Johan Knoester spreidde een aantal schoolplaten uit, zodat we konden kijken, en nodigde ons uit om nog andere platen te komen bekijken bij de geplande excursie naar de Oudheidskamer op 18 maart. |
||
Jeugdfilm Ezeltje strek je, Tafeltje dek je
De filmavond voor de kinderen op 17 februari was een geslaagde avond. We waren met een klein clubje en het was erg gezellig. We zijn gestart met het versieren van saaie, witte borden. Na het versieren hebben we pannenkoeken gegeten (die weer erg lekker waren). Nadat we lekker vol zaten van de pannenkoeken, hebben we de jeugdzaal omgetoverd tot een bioscoop: lekkere chill-stoelen, popcorn en natuurlijk de film. |
||
Psalmenavond
Op 14 februari j.l. was er de “Psalmenavond”. Wat een prachtige avond was dat. Het Chr.Mannenkoor Prins Alexander o.l.v. Arjan Breukhoven, orgel Mattthijs Breukhoven en ds. Korevaar de overwegingen, gaven hun medewerking. Er werd uit volle borst meegezongen met de bekende psalmen. Ook de overwegingen van ds.Korevaar waren mooi en toepasselijk. Nogmaals ik (en nog vele met mij) hebben genoten van deze avond. Hopelijk is dit voor herhaling vatbaar. Jeanne Jeroense |
||
Gespreksmiddag ouderen
Op donderdagmiddag 26 januari gingen we samen aan tafel voor een high tea onder leiding van Annemieke Bosman. Er was een overvloed aan meegebracht lekkers. Tussen het eten van al het lekkers door hadden we een goed gesprek over wat we van huis uit aan bagage en ballast meegekregen hadden en wat we daarvan meegenomen hadden op onze levensreis. Fotokaartjes hielpen ons op weg antwoorden te vinden. Voor herhaling vatbaar! |
||
Film Babettes Feast
Met een jaarthema als: "Aan Tafel" moet je de film Babettes Feast gezien hebben. Op 19 januari dachten 21 mensen daar ook zo over. Weer een bijzonder aantal: 3 (getal van de eenheid) X 7 (getal van de volheid). In de film richt Babette, een uit Parijs naar Denemarken gevluchte Chef kok(kin) een feestmaal aan voor de streng gelovige inwoners van een klein, ingeslapen kustdorpje. Voor de deelnemers aan de maaltijd heeft dat behoorlijk wat gevolgen: ze hebben nog nooit zoiets gegeten, m.u.v. de generaal, die de hand van de meesteres zelfs herkent ze hadden vooraf liever een zeer karig maal gehad, passend bij hun levensstijl ze waren vastbesloten niet te genieten van de uitspatting ze werden volkomen verrast door de smaken en door de drank ze werden allemaal veel losser ze vergaven elkaar de onderlinge dingetjes ze leerden dat genieten van goede dingen ook als gave van God kan worden beschouwd. Ik denk dat de dorpspredikant, wiens honderdste verjaardag ze vierden, er vanuit de hoge misschien ook wel een beetje van heeft genoten. De kijkers van 19 januari hebben dat in ieder geval wel! Aad van der Wilt |
||
Kerkbezoek aan de Grote kerk in Dordrecht
Op 22 oktober maakten we met vijftien personen een uitstapje naar Dordrecht. Met de waterbus vertrokken we uit de Stormpolder naar de Merwekade in Dordrecht. Vandaar lopend of met de fiets naar de kerk waar we onder het genot van een kopje koffie of thee onze meegebrachte boterhammetjes mochten opeten. Vervolgens konden we het indrukwekkende kerkgebouw bekijken. Sommigen deden dat aan de hand van een folder, anderen gebruikten liever de audiotour. Er was zoveel te zien, dat we haast tijd tekort kwamen. Als afsluiting kregen we een beiaardconcert van Matthijs Breukhoven. Hij belde van boven uit de toren naar de luisteraars die beneden buiten stonden te wachten of er nog verzoeknummers waren. In het warme zonnetje werden vervolgens de prachtige klanken van de klokken over ons uitgespreid. Na afloop van dat concert scheidden onze wegen: de wandelaars gingen met de waterbus dezelfde weg terug naar de auto in de Stormpolder. De fietsers reden door de stad naar de Merwekade en staken daar met de waterbus over naar Papendrecht. Van daaraf ging de fietstocht langs de molens van Kinderdijk via het veer in Krimpen a/d IJssel en de Algerabrug naar huis. We genoten van de prachtige omgeving, van het bijzonder lekkere weer en ook nog van een welverdiend kopje koffie in Krimpen. |
||
Natuurwandeling in het gebied van de Rottemeren
Op zaterdag 8 oktober hebben we met 11 personen een wandeling door het Hoge Bergse Bos gemaakt onder leiding van een gids van Natuur- en Vogelwacht Rotta. De gids met wie we de afspraak hadden, had 2 dagen eerder zijn voet verstuikt. Gelukkig was een andere gids in de gelegenheid ons rond te leiden. Een grote groep vrijwilligers ondersteunt Staatsbosbeheer bij het onderhoud van dit gebeid. De vrijwilligers hebben bijvoorbeeld 12.000 agressieve Reuzenberenklauwen verwijderd. De gids nam ons mee naar de hoogste berg van Rotterdam: 40 meter. Vandaar hadden we een prachtig uitzicht op Rotterdam, maar ook Zoetermeer en Delft. Tijdens de verdere wandeling kwam een visarend over vliegen. Als laatste liepen we door de Wiebertjes, een groep moeras eilandjes in de vorm van Wiebertjes. Dit is een van de natuurgebieden die door de vrijwilligers van Rotta wordt onderhouden. Na afloop dronken we gezellig een koffie of thee in het clubhuis van Rotta. |
||
Fietstocht langs A16 Rotterdam met gids
Op zaterdag 24 september waagde een groep van 9 gemeenteleden zich onder begeleiding van een gids van de Groene Boog (de verbinding tussen A16 en A13 ten noorden van Rotterdam) zich in de wondere wereld van techniek en logistiek van de bouw van de verbindingsweg A16-A13. Fraaie tunnels en wegen en verantwoord natuurbeheer van het gebied rond de Rotte en het Lage Bergse Bos zijn een lust voor het oog. Vanaf een paar hoge observatiepunten kunnen de verschillende ontwikkelingen heel goed gevolgd worden en bijna aangeraakt. Over een jaar of 2-3 zal al dit moois en zeker nuttigs klaar zijn: voor een betere doorstroming van onze wegen. Nieuwe wegen vinden en maken, verbinden, verantwoorde wegaanleg, het zijn toch termen die ook zomaar van toepassing zouden kunnen zijn op ons eigen kerkenwerk. Bedankt weer voor het mooie programma Aad, we hebben genoten! |
||
Vakantiefietstochtje
Met acht fietsers vertrokken we op 1 juli vol goede moed voor de laatste fietstocht voor het zomerreces: de Koninginnerit over de van Breienenoordbrug! Nauwelijks waren we onderweg of de weergoden begonnen ons af te raden verder te gaan. We waren gelukkig bij een soort muziektent aanbeland en daar konden we schuilen. Toen het weer droog was gingen we verder, meteen met de lange klim over de Mont van Brienenoord. Gelukkig kwamen we er heelhuids overheen, ondanks de stevige tegenwind. Na een duizelingwekkende afdaling belandden we op het eiland Van Brienenoord waar we een ronde reden. Wel apart om in de stad zo'n natuurgebied te ontdekken waar het getijdeverschil nog 1,5 meter bedraagt. Voorts ging het langs de Maas naar het veer aan de Maas. Onderweg kwamen we langs twee grote bollen en een kleine watertoren. De gasfabriek op Feijenoord aan het Mallegat werd in 1879 geopend. Het was de eerste gemeentegasfabriek van Rotterdam. In 1968 werd door de ontdekking van de gasbel in Groningen de gasfabrieken in Rotterdam gesloten en grotendeels gesloopt. Tegenwoordig is het terrein het Mallegatpark. Twee bolvormige gaskoepels en de watertoren uit 1910 voor de bedrijfsbrandweer staan er nog steeds. Met de watertaxi gingen we voor een euro van de Piekstraat naar de Plantagelaan. Daar was het hoog tijd voor een drankje: bier of hele sterke koffie. Na enkele goede gesprekken kon de reis naar huis worden aanvaard. Het was weer leuk! |
||
Brandgrenswandeling 18 juni
Meestal kijken we bezorgd op buienradar als er een kerkelijke wandeling op het programma staat. We hebben nogal eens te maken gehad met zware regenbuien. Nu leek de hitte meer een probleem te worden. Gelukkig voelden we een klein briesje op ons startpunt: het Oostplein. We begonnen op de plek waar ooit een marinierskazerne heeft gestaan. De mariniers verdedigden in mei 1940 de Willemsbrug en mede vanwege hun taaie verzet besloten de Duitsers de stad Rotterdam te bombarderen. We wandelden met ons groepje van zeven mensen langs de brandgrens naar het noordoosten en zagen niet alleen sporen van de brand, maar ook herinneringen aan een grote bodemsanering in Kralingen in de jaren negentig. De tocht eindigde bij het monument ‘De steen van de miljoenen tranen’ op de hoek van de Willem Ruyslaan en de Oudedijk. Daar lazen we het Coventrygebed. De Engelse stad Coventry werd door de Duitsers zwaar gebombardeerd, maar de inwoners weigerden zich te laten meeslepen in het wraak- en geweldsdenken dat na de oorlog in Europa aanwezig was. Ze zochten juist contact met verwoeste Duitse steden zoals Kiel, Dresden en Berlijn. Zo ontstond het initiatief tot een voortdurend gebed voor vrede en verzoening. Ook in de Laurenskerk in Rotterdam wordt het gebed wekelijks gebeden. Laten we bidden, want iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God. Heer, vergeef het. De haat die scheiding brengt tussen volk en volk, tussen ras en ras, tussen klasse en klasse. Heer, vergeef het. Het begerig verlangen dat mensen en volken drijft naar bezit van wat hen niet toebehoort. Heer, vergeef het. De hebzucht die de arbeid van mensen uitbuit en de aarde verwoest. Heer, vergeef het. Onze afgunst op het welzijn en geluk van anderen. Heer, vergeef het. Onze onverschilligheid ten opzichte van lijden, van daklozen en vluchtelingen. Heer, vergeef het. De begeerte die lichamen van mannen, vrouwen en kinderen voor onwaardige doeleinden misbruikt. Heer, vergeef het. De trots die ons ertoe brengt op onszelf te vertrouwen en niet op God. Heer, vergeef het. Maar wees jegens elkaar vriendelijk en barmhartig, elkaar vergevend zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft. Amen |
||
Kerkdienst 1e Pinksterdag
Het was een heel spektakel tijdens de kerkdienst op eerste Pinksterdag. Iedereen had keurig het zakdoekje meegenomen dat een week eerder was uitgereikt. Er waren veel kinderen aanwezig, die druk in de weer waren alle zakdoekjes in de braamstruik te proppen. Er waren mooie, toepasselijke liederen en een vurige toespreek. Maar het hoogtepunt was toch dat de kinderen in een optocht de braamstruik naar buiten reden waar deze, omringd door de hele gemeente, door Keano in brand werd gestoken. Al ons opgespaarde verdriet van de hele week, en ook onze vreugdetranen gingen toen in rook op. Al met al een indrukwekkende afsluiting van een mooie feestweek. Over twee jaar gaan we zeker weer meedoen, hopelijk dan met meer dan vier kerken! |
||
Feest van de Geest
Feest van de Geest op de fiets. Eindelijk, na drie jaar, was het dan zo ver en ging het feest van de geest van start. Na de startavond was onze eerste activiteit een fietstocht langs de kerken. We waren met een leuke groep van 9 man/vrouw en hebben op ons gemak alle deelnemende kerken bezocht. Daar hebben we enthousiaste mensen ontmoet en gesproken, koffie gedronken en ons brood opgegeten, kunstwerken gekeken en veel ideeën opgedaan. Tegelijkertijd hebben we een mooie fietstocht gehad van ruim 25 kilometer. We zijn de IJssel overgestoken met een bootje en over de brug gefietst in het mooiste weer van de wereld. Gauw weer doen, daar word je warm van! In vuur en vlam voor de film Met 9 mensen (3x3eenheid) bekeken we 30 mei op klaarlichte dag de film 'Things we lost in the fire'.`Na een afschuwelijke tragedie proberen twee mensen hun leven opnieuw vorm te geven. Wanneer Audrey Burke (Halle Berry) haar echtgenoot in een daad van willekeurig geweld verliest, smeedt zij een onwaarschijnlijke verhouding met Jerry Sunborne (Benicio Del Toro), de beste jeugdvriend van haar overleden echtgenoot. Jerry is een dramatische heroïnegebruiker - alles wat in zijn leven ooit belangrijk was heeft hij door zijn verslaving vernietigd. Als Audrey ontdekt dat Jerry de enige persoon is die haar kan helpen haar verlies te overleven, vindt Jerry de kracht om zijn eigen problemen te overwinnen. Een prachtige film over verlies van een brandende liefde, over de verzengende hitte van een verslaving en van vuur om er weer bovenop te komen. Een aanrader voor wie er niet bij kon zijn! Fakkels maken Woensdagmiddag 1 juni zijn we met z’n negenen bezig geweest om fakkels te maken. De resultaten waren zondag 5 juni bewonderen in de kerk, samen met de andere creatieve uitingen. Na de kerkdienst op eerste pinksterdag gingen de fakkels mee naar huis, om zelf te houden of om weg te geven aan iemand die wel een lichtje kan gebruiken. Schilderen thema In vuur en vlam Op vrijdagmiddag 4 juni waren weer negen mensen die meededen aan een workshop schilderen door Kees de Jong. Vanwege het mooie weer besloten we buiten te gaan schilderen. Dus even gedoe met ezels en krukjes, maar uiteindelijk negen schilderijen in het thema van het feest van de geest. Veel vlammen en vuur dus. Het resultaat was tijdens de dienst op Pinkstermorgen te zien. Bloemschikken Op zaterdag 4 juni was ook een workshop liturgisch bloemschikken. Negen bloemschikkers maakten onder de bezielende leiding van Hélène en Herman Voorwinde een bloemstuk dat het vuur en de vlammen van Pinksteren verbeeldde. De rode kleur in het centrum en de gebogen takken van het bamboe naar boven vormden echte vlammen. De stukken werden aan het einde van de middag tentoongesteld. De volgende morgen werd er door de bezoekers van de kerkdienst met Pinksteren vol bewondering naar gekeken. |
||
Bezoek Arboretum
Op 21 mei werden we, met een groepje van negen, rondgeleid door het Arboretum Trompenburg. De gids, Leena, vertelde dat er in het Arboretum wel 700 soorten rododendrons te vinden zijn, uit allerlei gebieden in de wereld. Sommige kunnen heel groot worden, andere blijven laag. De bloeitijd verschilt per soort. Een flink aantal rododendrons stond op het moment van de rondleiding in volle bloei. We konden er volop van genieten, want het weer hield zich goed. Na afloop van de rondleiding dronken we samen nog een kopje koffie of thee bij theehuis ‘De Uithoek’. We waren het eens: het was een geslaagde middag. |
||
Fietstocht langs Oorlogsmonumenten
Op zaterdag 7 mei organiseerden we een korte fietstocht met negen deelnemers langs oorlogsmonumenten in de omgeving. Vaak zijn dat van die dingen waar je achteloos aan voorbij rijdt, zoals de verzetskruizen met de tekst VOOR HEN DIE VIELEN. Soms weet je wel dat ze er staan maar niet wat ze betekenen. En er zijn er ook bij met een prachtig verhaal, maar waarvan we het bestaan niet kennen zoals het Crash monument in Crooswijk of het Manna monument in Nieuw Terbregge. Het was prachtig weer en de stemming zat er goed in. Er was ook best veel te zien aan de tien monumenten die we hebben bezocht, vandaar dat het niet echt een korte tocht werd, maar dat we er ruim drie uur over hebben gedaan. Wat speciaal was: de dodenherdenking had eerder in de week plaatsgevonden. Bij alle monumenten waren de kransen en de bloemen nog te zien. |
||
Film: Het verhaal van Gerrit Kleinveld
Op 20 april keken we met 8 mensen naar een verzetsfilm. De Bunker is een vergeten werkje dat het opmerkelijke verhaal vertelt van Gerrit Kleinveld, een verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog, die in 1942 in Joure wordt gearresteerd voor een overval op een kantoor dat distributiebonnen uitgeeft. Omdat Kleinveld als extreem gevaarlijk te boek staat, besluit de SD om hem op te sluiten in “De Bunker”: een zwaar bewaakt cellencomplex in het concentratiekamp in Amersfoort. Terwijl tweeduizend kilometer verderop de slag om Stalingrad in alle hevigheid wordt gevoerd, besluit Kleinveld te ontsnappen uit “De Bunker”, alleen is dat praktisch onmogelijk. Het enige dat Kleinveld heeft om te ontsnappen is een soeplepel, een kiezelsteen, wat repen stof, zeep en een beker voor surrogaatkoffie. De uiteindelijke ontsnapping van Kleinveld is en blijft een opmerkelijk verhaal, dat in deze film absoluut mooi wordt weergegeven met subliem acteerwerk van Thom Hoffmann. Het is een beklemmende film die vooral aan het eind superspannend is. |
||
Zangdienst Passie Pasen
Op (stille) zaterdag 16 april waren ruim 50 mensen aanwezig bij de zangdienst met als titel: Door het donker naar het licht. We lazen afwisselend het lijdensverhaal uit Marcus en zongen paasliederen, begeleid door Matthijs Breukhoven. De zanggroep zong een mooie bewerking van lied 585. Tijdens het lezen van de teksten uit Marcus lieten we ons inspireren door etsen van Rembrandt. Na afloop van de dienst was er een soep en brood maaltijd, waaraan 20 personen hebben deelgenomen. |
||
Bezoek aan Citykerk Het Steiger
Op 9 april hebben we een rondleiding gekregen in de katholieke Citykerk Het Steiger. De oorspronkelijke kerk Het Steiger is op 14 mei 1940 gebombardeerd, de huidige kerk is op 14 mei 1960 ingewijd. Sinds 2016 is het een rijksmonument. In de kerkzaal is, net als in onze kerk, een glas-in-beton venster. Het verbeeldt de uittocht van het volk Israël uit Egypte. Achter het altaar is een lege muur, want God laat zich ervaren zonder afbeelding. De groepsfoto is genomen in de Mariakapel. Op de achtergrond ziet u het Mariabeeld, dat is geschonken door binnenschippers. Maria beschermt de stad met haar mantel. We zien onder haar mantel o.a. de Euromast, Het Witte Huis en de toren van de Laurenskerk. Na het drinken van een kopje koffie of thee hebben we de kruiswegstatie gelopen. Naast de gebruikelijke 14 staties is hier een 15e statie: Jezus stijgt op naar de hemel. |
||
Presentaties ‘De competitiemaatschappij’
Op 7 en 9 maart verzorgde Maartje Fokkema, enigszins gehinderd door een gebroken pols, presentaties over haar boek ‘De competitiemaatschappij’. Zij nam de aanwezigen mee naar de oorsprong van de huidige maatschappelijke problemen, zoals prestatiedruk, scheefgroei, kansenongelijkheid en wantrouwen tussen overheid en burger. Wat is er misgegaan in 70 jaar overheidsbeleid, dat toch sinds de tweede wereldoorlog gericht is geweest op welvaart voor iedereen? De deelnemers vormden een kleine groep; daardoor konden we echt met elkaar in gesprek gaan. Iedereen heeft immers een gedeelte meegemaakt van de recente geschiedenis. Samen dachten we ook na over oplossingen. Wat kunnen wij zelf doen om ons leven zinvol in te richten, hoe vermijden we prestatiedruk en hoe vinden we tijd en rust om echte aandacht te geven aan mensen om ons heen? Als u niet aanwezig kon zijn bij één van deze bijeenkomsten, maar wel belangstelling heeft voor het onderwerp: het boek ligt te koop op de boekentafel. Het kost € 15,95, waarvan € 5,95 is bestemd voor VoorMekaar. |
||
Pannenkoeken eten en film "Soul" bekijken
Op 25 februari kwamen we in de kerk om pannenkoeken te eten en film te kijken. De filmavond zou eigenlijk een week eerder zijn, maar door de storm Eunice ging dat niet door. We waren met 6 kinderen: Koen, Joris , Vera en wij (Ruth, Lizet en Anniek). Bij het pannenkoeken eten moesten we juist niet doen alsof we thuis waren… We hebben lekker veel beleg op onze pannenkoeken gedaan. 😉 Voordat de film begon hebben we de grote zaal omgebouwd als bioscoop. We keken de film Soul. Het ging over een meneer die piano speelde, hij belandde in een rare wereld. Als jullie willen weten hoe de film afloopt, dan moet je de film zelf gaan kijken…. De popcorn bij de film was erg lekker! Groetjes van Ruth,Lizet en Anniek |
||
Film Conversations with God
Op donderdag 3 maart keken we met 7 vrouwen en een man naar de film "Conversations with God", gemaakt naar aanleiding van het bekende boek "Een ongewoon gesprek met God" van Neil Walsh. Sommige aanwezigen hadden de boeken in één ruk uitgelezen, anderen liepen na 10 bladzijden helemaal vast en weer anderen waren er nog niet aan begonnen. Neil Walsh is dan ook een typisch Amerikaans schrijver die heel veel heftige reacties weet op te roepen: je vindt het geweldig, of helemaal niks. Er is geen middenweg! De film gaat eigenlijk niet zozeer over de inhoud van de gesprekken die hij voert met God. Veel meer krijgen we beelden te zien hoe zijn leven er uitziet en hoe hij langzaam maar zeker terechtkomt op de alleronderste sporten van de maatschappelijke ladder. Zolang ons leven voor de wind verloopt hoor je ons niet over God, dan hebben we hard gewerkt, op tijd de juiste beslissingen genomen, ons gezond verstand gebruikt en ga zo maar door. Maar zodra het tegen zit, krijgt God van ons de schuld: waar was je? Waarom ik? Wat heb ik gedaan om dit te verdienen? Zo heeft Neal Walsh er ook voor gestaan, alleen kreeg hij antwoord op die vragen. Gesterkt door de lessen die hij daarvan leert besluit Neale zijn kennis te delen met de wereld door zijn gesprekken tussen hem en God in boekvorm uit te geven. Neale is overtuigd van het feit dat niemand alleen is in het leven, en God altijd met ons / in ons is om ons de weg te leiden. In die zin was het al met al toch een leerzame avond. Aad van der Wilt |
||
Bijbelse vrouwen in beeld
Op donderdag 11 november waren 17 personen aanwezig bij de lezing door Louis Vermeulen en Erik Stibbe met als titel “Bijbelse vrouwen in beeld”. In de Bijbel staan veel verhalen over vrouwen, wat ze hebben gedaan en waarom, maar nergens staat hoe ze er uit zagen. In de loop van de tijd hebben kunstenaars deze vrouwen afgebeeld en dat heeft er toe bijgedragen dat we voor ons zelf een beeld hebben gevormd hoe ze er uit zagen. Tijdens de lezing hebben we veel afbeeldingen gezien en veel informatie gekregen. Centraal in de lezing stonden 3 vrouwen: Eva, Maria en Maria Magdalena. Eva wordt meestal afgebeeld als een zeer blanke vrouw, vaak met een vrucht in haar hand die ze aan Adam geeft. Pas in Genesis 3, bij de verdrijving uit de hof van Eden, krijgt ze haar naam: Eva. De 4 evangelisten schrijven verschillend over Maria. Johannes vermeldt als enige dat Maria aanwezig was bij het kruis en geen van de evangelisten vermeldt of Maria aanwezig was bij de opstanding of de hemelvaart. Ook Maria wordt doorgaans uitgebeeld als een blanke vrouw. Meest bekend van Maria zijn natuurlijk de talloze afbeeldingen en iconen met het kindje Jezus. Louis toonde een afbeelding uit een missaal uit de 15e eeuw met rechts de “zondige” Eva die Adam een vrucht geeft en links Maria als de nieuwe Eva. Maria Magdalena is veel afgebeeld, ook op iconen, als ze samen met andere vrouwen het graf van Jezus bezoekt, met een kruik geurige olie in de hand. Paus Gregorius de Grote heeft rond het jaar 600 bepaald dat Maria Magdalena een bekeerde prostitué was. Dat is bepalend voor de wijze waarop ze soms is afgebeeld: met dure kleren en/of dure juwelen. Als afsluiting van de lezing toonde Louis een middeleeuwse en een 20e eeuwse afbeelding van Maria Magdalena die als eerste mens de opgestane Jezus ontmoet. |
||
Zangavond Johannes de Heer
Op 5 november waren ruim 40 personen aanwezig bij de zangavond over de liederen en het leven van Johannes de Heer, georganiseerd door Matthijs Breukhoven en Annemieke Bosman. Die avond was Annemieke helaas ziek, maar Petra de Jong en Wil Noordergraaf waren bereid haar taak over te nemen, waarbij ze gebruik konden maken van de goed voorbereide documentatie van Annemieke. Johannes de Heer werd geboren in 1866 en stierf in 1961 op 94-jarige leeftijd. Hij werd Hervormd opgevoed, maar was niet erg gelovig. Twee van zijn kinderen zijn jong overleden en dat bracht Johannes en zijn vrouw tot een herbezinning op hun geloofsleven. Johannes werd lid van stadsevangelisatiekring 'Jeruël'. Inmiddels had hij een muziekwinkel aan huis en maakte hij de bekende zangbundel met 1011 liederen, geïnspireerd op een liedbundel die hij in Engeland had gekocht. De liederen van de Heer gaan vaak over de persoonlijke relatie met God, ze zijn vaak in de ik-vorm. Uit die bundel hebben we, met begeleiding van Matthijs, een aantal zeer bekende liederen gezongen, zoals “Ik zie een poort wijd open staan”, “t Scheepke onder Jezus hoede” en “Neem, Heer, mijn beide handen”. Johannes de Heer was actief in het evangelisatiewerk. Een toespraak in 1924 was mede aanleiding tot oprichting van de NCRV. Verder was hij initiator van het tijdschrift Zoeklicht, dat nog steeds bestaat. U kunt de zangdienst van 5 november nog een keer beluisteren via: https://www.youtube.com/watch?v=9dyyPOj4M5g&t=2598s |
||
Fietstocht A16
Op 8 oktober werd de fietstocht naar en langs de nieuwe rijksweg A16 gehouden. Met een blik op de buienradar werden alle zes deelnemers gebeld om de tijd te verschuiven naar de drogere ochtend. En dat was maar goed ook, want nauwelijks hadden we aan het eind het restaurant bereikt, of het begon te plenzen! Daarvoor hadden we een kijkje genomen bij de eerste belangwekkende punten van het hele project die door de aannemer met een fietsroute (en met wandelroutes) in beeld zijn gebracht. Op de uitkijktoren zie je het Terbregseplein waar de fly over over de A20 en de spoorlijn wordt gemaakt. Vervolgens keken we bij de Rotte hoe de tunnel daaronderdoor wordt gebouwd in natte bouwputten met onderwaterbeton. Op een brug even verderop kregen we een schitterend uitzicht over de tunnel die onder het Lage Bergse Bos door komt te lopen. Een prachtig gezicht, vooral in de wetenschap dat de weg ruim 2 kilometer onder de grond zal komen te lopen en dat daar bovenop gewoon weer het Bergse Bos komt te liggen. Een eind verder fietsen en we konden via een trapje op het uitkijkpunt komen vanwaar de aanleg van het kruispunt te zien was. Op dat kruispunt worden Bergschenhoek en Berkel aangesloten op de nieuwe weg. Na al die bewondering was het tijd voor een lekker kopje koffie. De regen was snel voorbij, zodat we droog thuiskwamen.
We gaan dit tochtje zeker herhalen om de ontwikkelingen goed te volgen. |
||
Speurtocht ‘Dieren in de stad’
Eén gezin had zich opgegeven voor de speurtocht ‘Dieren in de stad’, op zondagmiddag 3 oktober. De speurtocht, uitgezet door het Platform Wederopbouw Rotterdam, bestaat uit een route langs wederopbouwarchitectuur in de binnenstad. De kinderen moeten zoeken naar dieren in gevelstenen en naar andere versieringen. Het regende pijpenstelen. Na raadpleging van buienradar en telefonisch overleg besloten we een uur later te beginnen. En zo vertrokken de vijf deelnemers om drie uur met hun routeboekjes, vanaf het beeld van Erasmus bij de Laurenskerk. Ruim een uur later waren ze terug, weliswaar droog, maar koud en met verfomfaaide boekjes. Ze hadden niet ontdekt dat de bladzijden met de antwoorden op de vragen dichtgeplakt waren. Daarom zijn we maar even in een poffertjescafé gaan zitten om de antwoorden te behandelen. De kinderen hadden ze bijna allemaal goed. Het was een gezellige middag voor ons allemaal. |
||
De kunst van het ouder worden
Op 30 september konden we een gespreksmiddag houden over “de kunst van het ouder worden”. Wat een verademing dat we gewoon weer elkaar konden ontmoeten. Van de 12 plaatsen die beschikbaar waren, waren er dan ook 12 bezet. We dachten eerst na over ouder worden. Waaraan denk je? Is dat positief of negatief? Waar wordt die gedachte door gevoed? We spraken over hoe de samenleving omgaat met ouderen, over onze ervaringen in het leven en over ons geloof. Veel factoren samen bepalen je levensfilosofie. Aan de hand van filosofen door alle eeuwen heen, keken we kort naar zes visies op ouder worden. Is oud worden slechts de periode van voorbereiding op sterven, is het leven een weg naar de eeuwigheid, heeft alles in het leven zin? Er kwamen diepe vragen en even zoveel diepe gedachten voorbij. Ik heb enorm genoten van deze middag. |
||
Fietstocht langs de Rotte
Het zal wel te maken hebben met de EK voetbal. Ondanks de roemloze uitschakeling van het Nederlands Elftal, waren er elf roemrijke Alexanderkerkers verschenen aan de aftrap van ons fietstochtje langs diverse wateren in de omgeving. Het weer was natuurlijk een belangrijke factor in het succes, net als het goede humeur van de deelnemers. We mochten weer na een donkere tijd en dat was leuk. Na een heerlijk biertje (de een groter dan de ander) of een lekkere kop koffie en thee bij de waterskibaan aan de Zevenhuizerplas gingen we moe maar voldaan weer naar huis. De plannen voor de volgende fietstochten zijn al in de maak! |
||
Film over Beethoven: Copying Beethoven
Corona proof naar de film. Op dinsdagavond 20 oktober keken we met 10 personen naar de film Copying Beethoven. In de grote zaal, ieder met een eigen tafel en stoel en een eigen kopje koffie genoten we van een prachtige film met heerlijke muziek van de oude Maestro die dit jaar 250 jaar oud zou zijn geworden. Bij de première van zijn 9e symfonie heeft Beethoven de hulp ingeroepen van een copyist. Hij krijgt Anna, een lieftallig "meisje" van 23 jaar oud. Na een aanvankelijk sceptische ontvangst blijkt ze heel wat in haar mars te hebben en wordt de première een doorslaand succes. De aanwezige kijkers hebben ervan genoten. Waarschijnlijk zijn ze nog nooit zo veilig naar de film geweest. |
||
Natuurwandeling in het gebied van de Rottemeren
Op 10 oktober hebben we met een groepje gemeenteleden onder leiding van een gids van de vereniging Rotta een wandeling gemaakt. Het KNMI voorspelde forse buien en dat bleek ook te kloppen, maar daar hebben wij ons niet door laten tegenhouden. We werden in het clubhuis ontvangen met koffie, thee en een presentatie over flora en fauna in het Hoge Bergse Bos. Het Hoge Bergse Bos is aangelegd in de jaren ‘70. Het is een gevarieerd landschap met 4 heuvels, waterpartijen en enkele kunstobjecten. We wandelden over 2 bruggen die verwijzen naar de maan en de zon. Het was even droog, dus een goed moment voor een groepsfoto op de brug. Daarna bracht de gids ons naar het letterlijke hoogtepunt van de wandeling: het uitkijkpunt Lührs. We zagen in de verte Zoetermeer, Rijswijk en in de grijze wolken lag Delft. Als laatste liepen we door natuurgebied de Wiebertjes, een gebied dat door Natuur- en Vogelwacht Rotta wordt beheerd. We kregen uitleg over de planten die er groeien en de vogels die er leven. De naam Wiebertjes verwijst naar het slotenpatroon, waardoor de percelen de vorm van Wiebertjes hebben. Na de wandeling konden we ons opwarmen in het clubhuis met een kopje koffie of thee. Wilt u ook een keer gaan wandelen in het Hoge Bergse Bos? Op de website www.rotta-natuur.nl vindt u onder het tabblad Ontdek de natuur de wandelroute Ontdek het Hoge Bergse Bos. |
||
Fietstocht naar bouwlocatie A16 en Expo
Altijd leuk om een verslagje te schrijven van een activiteit aan de hand van een Bijbelverhaal. Ik twijfel wat ............. Voor de storm op het meer waaide het net niet hard genoeg (slechts windkracht 7) dus het wordt toch de Zondvloed (hoewel buienradar slechts over een enkele millimeter repte). Dus gingen acht dapperen, voorzien van de nodige regenkleding op weg naar de nieuwe A16 Rotterdam. We vertrokken droog maar daar kwam in Ommoord, bij het viaduct over de Rooseveltweg, verandering in. In de eerste regenbui kreeg Corrie kettingpech, gelukkig recht voor de deur van de fietsenmaker, dus dat viel een beetje mee. Na de col de Irenebrug overwonnen te hebben konden we even schuilen in het prachtige gebouw van de Expo in het Bergse Bos. Daar kregen we een film te zien die van boven bekeken moest worden. De lift deed het niet, dus moesten we allemaal klimmen. Na de film konden we in het landschap op de vloer met hightech karretjes allerlei informatie opvragen en dus veel leren. Ook konden we de hele expositie bekijken over alle technische en maatschappelijke aspecten die zo'n groot project met zich meebrengt. Heel erg leerzaam allemaal. Als afsluiting ging een gids met ons mee om buiten diverse bouwplaatsen te bekijken. Na de eerste begon de zondvloed en die bracht ons ertoe te schuilen in het restaurant om met een kop koffie of een kopstoot weer een beetje op krachten te komen. Buiten werd het droog. Na de koffie de regenpakken weer aan om de thuisreis te aanvaarden: opnieuw het sein voor de zondvloed om een tweede golf in het leven te roepen. Nat maar voldaan zijn we thuisgekomen. Volgend jaar weer, dan kunnen de vorderingen van de bouwers bekijken. |
||
Lezing Geest van de hebzucht
Op 4 maart bezochten 8 mensen de avond over de Geest van de Hebzucht. Maartje Fokkema had een presentatie voorbereid over dit interessante en vooral actuele thema. Vanuit de geschiedenis maakte ze duidelijk dat de vroegere hoofdzonde (hebzucht) tegenwoordige een deugd is geworden waar de economie sterk afhankelijk van is. Als wij als consument niet voortdurend streven naar meer, stort de economie in elkaar. Dat gegeven zorgt natuurlijk wel voor een flink aantal problemen. Zo gaat de productie van alle goederen ten koste van het milieu en zorgt hebzucht ervoor dat het verschil tussen armen en rijken alleen maar groter wordt. Het is goed om je daar als Christen bewust van te zijn. Misschien moeten we hier en daar zelf eens wat consuminderen, ons bewuster zijn van de leefomgeving en zeker nadenken over hen die het minder hebben dan wij. Goed om daar eens bij stil te staan vanuit een Christelijke kijk op de dagelijkse economie! |
||
Evensong
Op 12 februari verzorgde ds. Hanna Rijken een inleiding over het verschijnsel Evensong, een uit Engeland overgewaaide vorm van eredienst die in Nederland steeds meer belangstellenden trekt. Voor een deel wordt dat veroorzaakt door de prachtige koorzang, de aankleding van de zangers en de akoestiek van de kerk. Daarnaast spelen de gewijde stilte en het plechtige taalgebruik ook een belangrijke rol. De ruim 20 deelnemers mochten zelf ook ervaren hoe het klinkt om Evensong liederen te zingen, begeleid door onze eigen organist Matthijs van der Wilt, en we konden luisteren naar prachtige Engelse voorbeelden. Wonderlijk om te horen dat de Evensong steeds meer zijn intrede doet in ons land, terwijl het kerkbezoek over de volle breedte terugloopt. Voor ons misschien een goede reden een van de zangdiensten volgend jaar te wijden aan deze prachtige muziek. Maar dan met een stampvolle kerk. |
||
Escape room
24 januari: de eerste escape room in de Alexanderkerk. Een kleine 20 deelnemers, mannen en vrouwen, jong en oud, ervaren en groen als gras waren zichtbaar gespannen op komen dagen om binnen een uur uit de gevangenis te ontsnappen of het hele weekeinde op water en brood opgesloten te blijven zitten. Een rijtje strenge cipiers kwam de gemoedsrust ook al niet ten goede. Door die spanning werd de eerste opdracht al niet helemaal begrepen. Die duurde dan ook heel lang, waardoor alle groepen ook nog eens extra spanning gingen ervaren als gevolg van de tijdsdruk. Gelukkig verliep het tweede deel voorspoediger en werd het aan het eind nog spannend welke groep binnen de tijd zou kunnen vrijkomen. Dat bleek groep 3 te zijn die nog bijna een minuut tijd over bleek te hebben. Na afloop hebben nog wat nagepraat onder het genot van een kop koffie of thee. Voor veel deelnemers wat het een eerste ervaring die naar meer smaakte. Iedereen had enthousiast meegewerkt en volop genoten. Dat gaan we dus vaker doen! |
||
Film: Ben is Back
Een elftal gemeenteleden van de Alexanderkerk was nieuwsgierig naar de film Ben is Back die op 18 december als kerstfilm werd vertoond. Ben, een verslaafde in een afkickkliniek, had gehoor gegeven aan de kerstwens van zijn moeder om de kerstdagen thuis door te brengen. Zijn behandelaars wisten het niet en zouden er ook niet mee hebben ingestemd. Zijn gezinsleden wisten het niet en waren er eigenlijk geen van allen blij mee; zij herinnerden zich de problemen van de vorige kerstfeesten nog maar al te goed. Een leuk kerstcadeau dus, dat eigenlijk door niemand gewenst is en niet wordt uitgepakt. Behalve dan door zijn moeder, een prachtige rol van Julia Roberts. Zoals het een goede moeder betaamt, steunt ze hem door dik en dun en is ze blij met zijn oprechte pogingen er iets goeds van te willen maken. Maar hij wordt natuurlijk ook opgemerkt door de mensen uit het wereldje en dat geeft uiteraard problemen: mensen hebben nog wat van hem tegoed en ze weten hem en zijn gezin te vinden, met alle gevolgen van dien. Uiteindelijk bezwijkt hij weer voor de verleiding en ligt voor dood in een boerenschuur. Toch heeft de film een happy end: zijn moeder vindt hem en brengt hem weer tot leven. Het is voor de zoveelste keer een nieuwe start en een sprankje hoop voor de toekomst. Dus toch een kerstfilm! Gelukkig maar dat moederliefde zo geduldig is en nooit opgaat! |
||
Schilderen naar Rembrandt
Op woensdag 7 november kwam een flink aantal Rembrandts in spe bij elkaar om de man met de gouden helm te schilderen. Onder leiding van Kees de Jong is dat weer uitstekend gelukt, getuige de foto's. |
||
Jubileumconcert Immanuelorgel
Ruim 100 belangstellenden hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging om op 31 oktober het herfstconcert in de Paulus' Bekeringkerk in Capelle bij te wonen. Een beetje speciaal was ook het vijftigjarig bestaan van het Leeflangorgel dat zo lang de gemeentezang in de Immanuelkerk heeft begeleid. De organist van de st. Bavo kathedraal, Ton van Eck bespeelde het orgel met een zeer gevarieerd programma waarin op een speciale manier aandacht was besteed aan Hervormingsdag. Hij deed dat niet alleen; Maarten Elsinga speelde er voortreffelijk trompet bij. Samen speelden ze bekende werken en heel onbekende bewerkingen die speciaal voor orgel en blaasinstrument waren geschreven. Heel afwisselend en verrassend! Tussendoor zorgde Richard Bot voor een terugkeer in de geschiedenis, een terugblik op 50 jaar Leeflang-orgel. Natuurlijk kwamen de Immanuelkerk en ook Frank van Wingerden daarbij in beeld. Voorafgaand aan het concert hadden gemeenteleden gezorgd voor een passende lunch met champignonsoep en heerlijke pannenkoeken. Na afloop was er nog een drankje. Een heel geslaagde middag, waarbij een flink aantal Alexanderkerkers aanwezig waren. We laten ons in de toekomst weer uitnodigen! |
||
Film over het leven van rembrandt
op 28 oktober waren er 24 kijkers naar de film over het leven van Rembrandt. Dankzij Jan en Dennis die nogal aandacht moesten besteden aan de techniek en een kapotte kabel provisorisch repareerden konden we naar de film kijken. Vooraf maakten we een kijkwijzer: wat zijn de vooroordelen waarmee wij naar kunstenaars kijken: aparte vogels, eigenzinnig, met een muze, vrije levenswijze, hun tijd vooruit, onbegrepen en vaak arm als een kerkrat! De film gaf een natuurgetrouwe, rauwe en indringende kijk op het dagelijks leven van onze grootste schilder. Hij voldeed aan alle vooroordelen. Maar bovenal waren we diep onder de indruk van het moeilijke leven dat deze man heeft geleid. En ondanks al die tegenslagen zo te kunnen schilderen: wat een talent! |
||
Rembrandt en de Bijbel
Op 9 oktober, verzorgden Erik Stibbe en Louis Vermeulen samen een avond over Rembrandt en de Bijbel. De belangstelling was groot. Erik schetste de tijd en omstandigheden waarin Rembrandt leefde. De eerste helft van de 17e eeuw wordt aangeduid als Gouden Eeuw, maar tot 1648 was het ook de 80-jarige oorlog. Rembrandt heeft zich nooit aangesloten bij een kerk. Daardoor had hij gemakkelijk toegang tot opdrachtgevers met verschillende achtergronden: protestanten, rooms-katholieken, joden en doopsgezinden. Louis gaf ons vooral inzicht in de ontwikkeling van Rembrandt als schilder en zijn inspiratie door verschillende verhalen uit de Bijbel. Het karakter van zijn werk verandert naarmate hij ouder wordt. |
||
Fietstocht langs de bruggen in de Rotte
Als zeven het getal van de volheid is, dan is 8 deelnemers dus meer dan vol! Het was een beetje fris, zelfs voor de tijd van het jaar, maar het was gelukkig ook droog dus we konden op weg. Zo snel mogelijk naar de oevers van de Rotte, want dat was het doel van de tocht. Er liggen 27 bruggen over de Rotte. Waar wij de tocht startten waren er al zeven geweest, die zagen we al bij een vorige tocht rond de Rottemeren. We gingen nu van het landelijke karakter bij Ommoord en Hillegersberg, met de molens en de sluisjes, steeds meer naar het stedelijke gebied met tramrails en stoplichten. En steeds langs als die bekende of heel onbekende bruggen. Net zo lang tot de rivier de Rotte temidden van massa's mensen op de Hoogstraat verdwijnt in de gedempte sluis naar de Leuvehaven. Nog een klein stukje fietsten we verder naar het oude Tropicana om daar in het nieuwe Blue City bij de Aloha bar een kop koffie te drinken die door een heuse barrista werd gezet. Een hele ervaring: sommigen zouden die nacht de slaap maar moeilijk kunnen vatten! |
||
Fietsen door Hitland
Eindelijk was het dan zover: het verregende en uitgestelde fietstochtje om Hitland ging door op 20 juli. Er waren zeven deelnemers, opnieuw een Bijbels aantal. Hoewel het 's morgens heel erg hard regende, werd het op tijd droog en konden we van start. We reden op de dijk langs de IJssel en deden daar eerst het gedenkteken aan de Watersnoodramp aan. In de rampnacht van februari 1953 – tijdens een zware storm en bij ijzige koude – vochten vrijwilligers met zandzakken tegen het stijgende water. Maar zij konden de dijk niet afdoende verstevigen. Rond 5.30 uur ontstond een groot gat in de dijk. Een ramp dreigde voor een gebied dat zich uitstrekte tot Alphen aan den Rijn, Leiden, Den Haag en Rotterdam. In een poging dit gevaar af te wenden, vorderde de burgemeester „in naam der koningin” het graanschip van schipper Arie Evegroen, om daarmee het gat in de dijk te dichten. Daarna namen we een kijkje bij de steenovens van Hitland. Deze zijn inmiddels keurig gerestaureerd en we konden er prima zien hoe de wereldberoemde gele IJsselsteentjes werden vervaardigd. Daarna fietsten we het hele recreatiegebied door tot aan landgoed de Olifant, waar we een lekker kopje koffie dronken. Op de terugweg bij Aad en Thea nog een afzakkertje genomen en genoten van een historisch filmpje waarin je precies kon zien hoe dat vroeger in zijn werk ging. Een echte aanvulling om de beelden te zien bij de plek die we een uur daarvoor in levenden lijve bezochten. |
||
Wandelend in gesprek over stadsontwikkeling
Elf gemeenteleden deden op 15 juni mee aan een zomerwandeling door de stad. Het thema van de wandeling was 'Verrassend groen en water'. We zagen onder andere een daktuin bovenop een flat en een regentuin met waterreservoirs in de vorm van letters. De reservoirs zijn verbonden met internet; als er regen op komst is, lopen zij automatisch leeg in de naastliggende tuin. Ook een waterplein stond op het programma. In het plein zijn bassins aangelegd, die bij droog weer voor sport en spel gebruikt worden. Als het regent - en het had die ochtend toevallig hard geregend - lopen de bassins vol en laten het water langzaam aflopen in de Noordsingel. Natuurlijk streken we onderweg neer op een terrasje om gezellig samen koffie te drinken. Die rustpauze hadden we wel nodig, want we kwamen nogal wat trappen en kleine obstakels tegen tijdens de wandeling. We eindigden bij een kunstwerk op het waterplein: een doopvont. Toch nog iets kerkelijks tegengekomen! |
||
Adem
'Adem' vertelt het verhaal van Tom en Lucas, twee broers die lijden aan een genetische ziekte die hun longen langzaam sloopt. Tom worstelt met zijn korte levensverwachting, maar in het ziekenhuis ontmoet hij Xavier, een kerel die lijdt aan dezelfde ziekte maar die zich gedraagt als een rasatleet. Zijn levenslust straalt af op Tom. Xavier is een onverbeterlijke optimist, zelfs wanneer zijn lief Anneleen hem laat zitten. Tom valt op zijn beurt voor de eigenzinnige Eline die al maanden in een quarantaine kamer zit. Ze kunnen elkaar niet aanraken maar toch beginnen ze een romance... Doordat zich slechts twee belangstellenden hadden aangemeld, is de vertoning van de film op de geplande datum vervallen. In plaats daarvan hebben de mensen die zich hadden opgegeven een week later in de huiskamer de film bekeken. Met een klein groepje kan dat natuurlijk prima. We waren het erover eens dat de film een moeilijk thema op een overtuigende wijze in beeld heeft gebracht, met de nodige humor zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Wat opviel waren de acteerprestaties van de hoofdrolspelers; die speelden mucapatiënten echt alsof ze het zelf waren: heel indrukwekkend. |
||
La Vita è Bella
De commissie Leren & Ontmoeten vertoont elk jaar rond bevrijdingsdag een film waarin de tweede wereldoorlog een rol speelt. Op woensdag 8 mei was dat 'La Vita é Bella' van de Italiaan Roberto Benigni (1952). Benigni spreekt met het ongeduld van een klein kind en hij beweegt als een ongeleid projectiel over het doek alsof hij zojuist tien espressi achterover heeft geslagen. Niettemin veroverde hij als acteur èn regisseur de wereld met La vita è bella, een tragikomisch sprookje over de holocaust. Zodra het onderwerp de holocaust betreft, lijkt een delicate aanpak vereist. Roberto Benigni lijkt echter het beste wapen te hebben gevonden om met het dieptepunt van deze eeuw te leren leven: de lach. Dat Benigni het geheim van de lach kent, mag blijken uit zijn staat van dienst als komiek. In Italië wordt hij sinds jaar en dag verafgood. Met La vita è bella heeft Benigni definitief naam gemaakt, als acteur èn regisseur. | ||
lees meer » | ||
Anderland
Op woensdagavond 10 april speelden we het bordspel Anderland, dat is bedacht door de PKN en Kerk op de Kop. Door met een dobbelsteen te gooien, vragen te beantwoorden en fiches en elementen te verdienen, bouw je Anderland samen op in het midden van het bord. Wie het spel goed speelt, kan sterren verdienen en de speler die meeste sterren in bezit krijgt, is de winnaar. Ondertussen leren de spelers veel over de verschillende godsdiensten. We speelden met vier teams van twee personen. Sommigen gooiden in hun enthousiasme de dobbelsteen geregeld over de rand van de tafel. Bij anderen lag het antwoord op een vraag op het puntje van de tong, zonder tevoorschijn te willen komen. De teams speelden zo fanatiek, dat zij unaniem afzagen van een tweede rondje koffie of thee. Uiteindelijk - het kon niet missen - bezaten Aad Putter en Erik Stibbe samen de meeste sterren. Zij mochten het laatste puzzelstukje neerleggen. Als prijs kregen zij, geheel in stijl van het schone en vreedzame Anderland, een doosje fair trade chocolade-eitjes. |
||
Schilderen naar Dalí
Op woensdagavond 13 maart waren 16 enthousiaste amateurschilders naar de kerk gekomen om zich een avond Dali te kunnen wanen. Onder de als altijd bezielende leiding van Kees de Jong konden de deelnemers kiezen uit twee opties: maak een schilderij met de kenmerkende slappe klokken van Dali, of schilder een olifant op heel lange, dunne poten. Toen de keus eenmaal gemaakt was, ging iedereen uiterst geconcentreerd aan het werk. Sommigen gunden zich zelfs geen tijd voor een kopje koffie! Langzaam maar zeker ontstonden her en der de mooiste kunstwerken. Aan het eind van de avond werden de resultaten getoond aan de fotograaf die er een mooie overzichtsfoto van maakte. En nu is het wachten op de renovatie van Boymans, dan kunnen ze allemaal worden tentoongesteld. |
||
Salvador Dalí
Salvador Dalí
Op 31 januari heeft ds Van Amstel een lezing gehouden over het leven en werk van de beroemde schilder Salvador Dalí. In het werk van Dalí zijn verschillende fasen te onderscheiden. In zijn jonge jaren komt hij in contact met het werk van Freud. Dat brengt hem bij het Surrealisme: het schilderen van dromen en droombeelden. Zeer bekend schilderij uit die tijd zijn de weke uurwerken. In 1940 vlucht hij met zijn vrouw Gala naar Amerika. Hier bestudeert hij de klassieken, o.a. werken van de beroemde schilder Raphaël. Hij raakt geïnteresseerd in de christelijke symboliek. De grote ommekeer in het leven van Dalí is de atoombom op Hiroshima in augustus 1945. Of zoals hij zelf zei: “De atoombom schokte mij seismisch”. Hij raakt gefascineerd door de manier waarop materie is opgebouwd uit atomen en koppelt dat aan het Christendom. Dalí ervaart de schepping tot op atomair niveau. Ds Van Amstel legde de relatie met 1 Kor 15: 28: als 'God is alles in allen'. Na de oorlog gaat hij terug naar Spanje en bestudeert hij religieuze schilderijen uit de Renaissance over het leven van Jezus. In 1949 maakt hij het schilderij getiteld Madonna van Port Lligat: alles zweeft op het schilderij, maar God houdt alles op zijn plaats. Dit schilderij wordt gezegend door paus Pius XII. In datzelfde jaar doet Dalí belijdenis in de Katholieke kerk. De centrale vraag voor ds Van Amstel bij het bestuderen van het werk van Dalí was: kan hij mij helpen een preek te maken? Dalí wilde met zijn werk “het raadselachtige tegenwoordig stellen, het ongrijpbare zichtbaar maken”. Ds Van Amstel sloot zijn presentatie af met de conclusie, dat dit laatste ook precies is wat een predikant door middel van zijn preek doet. |
||
Een (goed) gesprek, communicatie in de Bijbel
Woensdagmiddag 23 januari hebben Louis Vermeulen en Erik Stibbe een presentatie gegeven over twee bekende gesprekken in de Bijbel: Eva en de slang en de Emmaüsgangers. We hebben eerst de Bijbelteksten gelezen en gekeken hoe die gesprekken zich ontwikkelen, wie wat zegt en hoe de ander daarop reageert. Daarna heeft Louis Vermeulen laten zien hoe kunstenaars zich in de loop van de eeuwen hebben laten inspireren door deze verhalen. De oudst bekende afbeelding van Adam en Eva komt uit Syrië (3e eeuw). Zeer beroemd is de gravure van Adam en Eva in het Paradijs, gemaakt door Albrecht Dürer 1504. Ook andere beroemde kunstenaars als Michelangelo, Rubens en Rembrandt hebben zich laten inspireren door dit gesprek in de Bijbel. Na de pauze hebben we de gesprekken van de Emmaüsgangers met Jezus uit Lucas 24 gelezen. Rembrandt heeft in zijn leven meerdere schilderijen en etsen over de Emmaüsgangers gemaakt. Op de schilderijen van Caravaggio en Rembrandt zien we naast de Emmaüsgangers en Jezus ook nog een herbergier afgebeeld. Dit is waarschijnlijk gebaseerd op de Latijnse vertaling van de Bijbel uit het jaar 400 (De Vulgaat). We hebben de middag afgesloten met het lezen van 2 gedichten geïnspireerd op het gesprek van de Emmaüsgangers. |
||
As it is in Heaven
Op 22 november keken we met ongeveer twintig gemeenteleden naar een prachtige film met de titel 'As it is in Heaven'. Onze predikant, Robert Jan van Amstel, gaf ons van tevoren een soort kijkwijzer in de vorm van de gelijkenis van de graankorrel. In de film komt dat beeld heel vaak terug: iets moet sterven voordat het vrucht kan dragen. De vraag die je je na het zien van deze prachtige film kunt stellen: wat is er ooit in mijn eigen leven gestorven om iets anders tot bloei te laten komen. Of, nog dichterbij: wat zou er eigenlijk weg moeten om ruimte te maken voor iets beters? |
||
Orgelconcert IN DE GLORIA
In november was het één jaar geleden dat het fraaie Leeflang-orgel in de kerk St. Paulus'bekering in Capelle aan de IJssel plechtig en feestelijk in gebruik werd genomen. Het orgel kwam over uit de Immanuelkerk die inmiddels was gesloten. Op 18 november was er een orgelconcert in deze kerk, georganiseerd door de Alexanderkerk en de Sint Christoffelparochie (eigenaar van de kerk). Verschillende musici, waaronder onze eigen organist Matthijs Breukhoven, droegen bij aan het concert. Ook werd er gezongen door het Rotterdams dameskoor en de Pauluscantorij. En er werd stilgestaan bij de rol die Frank van Wingerden, de voormalige hoofdorganist op dit orgel, heeft gespeeld bij het arrangeren van kerkliederen. |
||
Op gesprek in Hillegersberg
Op 9 november zijn we met 19 mensen op bezoek geweest bij twee godsdienstige gebouwen in Hillegersberg. Allereerst gingen we naar de Joodse synagoge aan de Mozartlaan. In een gebouw dat vroeger kleuterschool was en dat nu bewaakt wordt door de politie, werden we ontvangen door de Chazan. Hij vertelde ons allerlei wetenswaardigheden over de Liberaal Joodse eredienst. Daarna gingen we op weg naar de een kilometer verderop gelegen Hillegondakerk. Met de inlijving van het oude dorp Hillegersberg door de Duitsers in 1940, werd de Hillegondakerk meteen de oudste kerk van Rotterdam. Het is een prachtig gerestaureerde kerk met een schitterend orgel, een grote begraafplaats en een hele oude ruïne. Omdat we rond lunchtijd aankwamen had de koster al tafels en stoelen klaargezet en konden we onder het genot van thee of koffie ons meegebrachte lunchpakket opeten. Aan het eind van de lunch kwam de organist binnenlopen en op ons verzoek gaf hij even een miniconcertje: heel aardig! Daarna kregen we van de koster een uiteenzetting over de historie van de kerk en maakten we een wandeling over het kerkhof, waar we allerlei bekende Rotterdamse namen tegenkwamen. En dat allemaal op een steenworp afstand van de Alexanderkerk. |
||
Bezoek aan het stadhuis
Op 24 oktober hebben we met 29 personen het stadhuis van Rotterdam bezocht. De ochtend begon met een rondleiding door een bode van het stadhuis. Na een uitleg over de geschiedenis van het gebouw hebben we hal bezocht. Prominent in het midden staat een marmeren beeld van David, met op de sokkel de tekst “Sterker door strijd”. Dit beeld is in 1951 geschonken door koningin Wilhelmina. Een andere blikvanger is het beeld van Winston Churchill, die in 1946 bij hoge uitzondering is geïnstalleerd als erelid van de Rotterdamse gemeenteraad. In de koepel van de hal hangt het wapen van de stad Rotterdam met daar omheen in het Latijn de spreuk: “Er moet gevaren worden”. Daarna hebben we de Burgerzaal met de bijzondere trouwkamer bezocht, waarin diverse symbolen van de liefde zijn verwerkt. Als afronding hebben we in de Raadzaal een toelichting gekregen over de manier waarop de gemeenteraad vergadert. Daarna heeft mevrouw Veldhuyzen verteld over haar ervaring als trouwambtenaar in een stad met ruim 170 nationaliteiten. Dat betekent een grote verscheidenheid aan kleding, maar bijvoorbeeld ook een bruidspaar dat op een Harley-Davidson naar het stadhuis komt. Tegenwoordig hoeft men niet meer op het stadhuis te trouwen. Het kan ook op een boot, op de Euromast, in de tuin van een woonhuis enz. Belangrijk voor een trouwambtenaar is interesse voor het bruidspaar, want het is een van de belangrijkste dagen in hun leven. Als afsluiting hebben we gezamenlijk geluncht in het bedrijfsrestaurant van de stadhuis. |
||
Herfstwandeling heemtuin Capelle a/d IJssel
Op 13 oktober waren we met 10 personen om 11 uur present in de Heemtuin aan de 's Gravenweg in Capelle. Voor veel mensen een plek waar ze al vaak voorbij waren gereden zonder te weten dat de heemtuin daar lag. Willy Heilker wist ons van alles te vertellen over de geschiedenis van de heemtuin en natuurlijk ook over de planten en bomen die erin staan. Vanwege het schitterende zomerweer waren de paddenstoelen ineens allemaal tevoorschijn gekomen. Sommige heel klein, andere groter. Sommige alleen, andere in grote groepen. Het was een lust voor het oog. Heel apart is de intviszwam die in volle glorie te bewonderen was: zie foto. Een leuke ochtend op een prachtige plek die we vast nog eens gaan bezoeken. Van het gezamenlijk kopje koffie na afloop kwam niets: iedereen had het heel druk met andere afspraken. |
||
Het gebed in gesprek
Op 10 oktober bespraken we met 12 mensen (weer een Bijbels getal) het boek 'In het licht van Zijn aangezicht' van Abraham Heschell. Heschel stamde uit een Joodse familie van belangrijke chassidische rabbijnen. In 1925 ging hij naar Wilna, dat toen bij Polen behoorde, om daar te studeren. In 1927 ging hij studeren aan de Hochschule für die Wissenschaft des Judentums en aan de Humboldtuniversiteit in Berlijn, waar hij in 1932 zijn doctoraal-graad behaalde, maar zijn promotie werd door de nazi's tegengehouden. Zijn dissertatie Das prophetische Bewußtsein verscheen in 1936 in Krakau (Polen). Martin Buber benoemde hem in 1937 als zijn opvolger aan het Jüdische Lehrhaus in Frankfurt am Main. In 1938 werd hij door de Gestapo opgepakt en naar Warschau uitgewezen. Na eerst geïnterneerd geweest te zijn kwam Heschel met hulp van zijn familie vrij en woonde hij tot de zomer van 1939 in Warschau. Kort voor de Duitse invasie in Polen ging hij naar Londen, waar zijn broer Jakob rabbijn was. Na zes maanden kreeg hij een uitreisvisum naar de Verenigde Staten. Heschel kwam in maart 1940 naar Cincinnati en bleef daar vijf jaar leraar aan de Hebrew Union College. In Cincinnati leerde hij Sylvia Straus kennen, een pianiste uit Cleveland; zij trouwden in 1946. Intussen was Heschel naar New York gegaan, waar hij een leerstoel voor Joodse ethiek en mystiek aan het Jewish Theological Seminary van America zou aannemen. Dit ambt behield hij zijn verdere leven. |
||
Feest van de Geest Thema: Levensadem
Ontmoeting tussen Beeldende Kunst, Pinksteren en Architectuur van Kerkgebouwen. Kunstenaars exposeren nieuw gemaakte kunst geïnspireerd door de architectuur van kerkgebouwen en het pinksterfeest. Het thema voor 2018 is: Levensadem. In de week van 9 tot 20 mei waren er in al die kerken allerlei activiteiten rond het thema. Die worden georganiseerd door en voor de mensen van die kerk, maar zijn ook toegankelijk voor leden van de andere kerken en uiteraard ook voor mensen buiten de kerk. Op 9 mei 19.00 uur startbijeenkomst voor het totale project in de Fire kerk (de voormalige Immanuelkerk) met kaarsen, een praise band en samenzang. Er waren meer dan 100 mensen aanwezig die genoten van de goede muziek, die naar hartenlust meezongen als het lied bekend was of werd, die een kijkje konden nemen in hun oude kerk (wat is er veel veranderd en was is het goed om te zien dat gebouw voor de eredienst behouden is gebleven;hoe anders ook!)Maar vooral die mensen van totaal andere kerken konden ontmoeten, want daar ging het vooral om. |
||
Feest van de Geest (vervolg)
Zondag 13 mei vond de aftrap in onze eigen kerk plaats met o.a. de 'ingebruikstelling' van het speciaal voor onze kerk gemaakt kunstwerk door Kees de Jong. Prachtig om het kleurenspel te zien dat ontstaat zodra er geluid wordt gemaakt. Zeker ook op latere momenten in de week, met een band en een groot koor. Een schitterend kunstwerk dat ook door buitenstaanders erg wordt gewaardeerd. Op 14 mei konden we bezig zijn met de handen met en onder leiding van de knutselgroep. Op 15 mei hadden we helaas geen enkele bezoeker voor de film Adem. Omdat het zo'n prachtige film is zullen we hem op een later moment in het programma van Leren en Ontmoeten opnemen. Ook op 15 mei was er de zangdienst 'Alles wat adem heeft......' met medewerking van het Chr. Mannenkoor Prins Alexander. We zongen met meer dan 200 mensen uit volle borst bekende en nieuwe Pinksterliederen. |
||
Feest van de Geest (vervolg)
Woensdag 16 mei was de schilderworkshop voor kinderen van onder leiding van Kees de Jong. Zeven kinderen (een Bijbels aantal) hebben zich erg ingespannen om onder het toeziend ook van hun (groot)ouders een prachtig kunstwerk te maken. 's Avonds op 16 mei was de interactieve workshop onder leiding van Reindert van Dijk en Petra de Jong. We waren maar met vijf mensen, maar we hebben een prima avond gehad over beademing en daarna over inspiratie. De avond is voor herhaling vatbaar, dus die komt zeker nog een keer terug. Op donderdag 17 mei was de boekbespreking over 'Winter in Gloster Huis' van Vonne van der Meer. Lijneke Jacobs, tot voor kort specialist ouderengeneeskunde, heeft het boek met de 15 deelnemers bespreken. Deze roman doet ons nadenken over onze laatste levensadem. Het leverde een boeiend gesprek . |
||
Feest van de Geest (slot)
Vrijdag 18 mei 14.00 uur Workshop Levensadem vanuit de bron onder leiding van Else Roza gingen we samen op zoek naar die bron in onszelf en in elkaar. We gebruiken daarbij verschillende interactieve werkvormen. Er waren vier deelnemers. Zaterdag 19 mei was de fietstocht langs alle kerken er zijn twee fietsroutes zijn in de kerk opgehaald,dus er is weinig gefietst door onze gemeenteleden. 's Middags kwamen er wel enkele fietsers van andere kerken langs. Voor die bezoekers lag een aardig boekje klaar met daarin uitgebreide informatie over de kunstwerken die in de Alexanderkerk zichtbaar zijn. De middagbezoekers konden ook kijken naar het liturgisch bloemschikken. De werkgroep maakte een symbolisch bloemstuk voor de eredienst van 1e Pinksterdag. Tijdens de kerkdienst op 1e Pinksterdag werd het Feest van de Geest afgesloten. De bedoeling van het Feest van de Geest is natuurlijk om onze kerk naar buiten zichtbaar te maken. Daarin zijn we aardig geslaagd, al was het alleen maar vanwege de gebedsvlaggetjes. Grote toeloop van mensen van buiten de kerk is er niet echt geweest, net zo min als leden van onze gemeente in groten getale de andere kerken hebben bezocht, met uitzondering van de startbijeenkomst en de zangdienst dan! Toch was het fijn om te doen met elkaar: alle medewerkenden dan ook hartelijk dank voor uw inzet. Wellicht doen we volgende keer weer mee? Aad van der Wilt |
||
Lezing over de geschiedenis van de Prins Alexanderpolder
Op 27 september heeft Wim Heistek ons meegenomen door de geschiedenis van de Prins Alexanderpolder. De belangstelling voor de lezing was groot, 30 personen hebben de lezing bijgewoond. Het veen heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van dit gebied. In een vroeg stadium hebben zich al mensen gevestigd in het veen. Zo is er in Terbregge een kano uit de 7e eeuw voor onze jaarteling gevonden. Er wordt wel gezegd dat de Romeinen over de ’s Gravenweg hebben gelopen, maar dat is niet zeker. In de 17e en 18e eeuw is er op grote schaal turf gestoken, waardoor zeer grote plassen ontstonden. Medio 19e eeuw is de Prins Alexanderpolder droog gelegd en komen de boerderijen en de kassen. In 1962 werd de eerste paal geslagen voor de bouw van de wijk Het Lage Land. Een aantal jaren later is de wijk Oosterflank gebouwd. Wim had voor ons een groot aantal foto’s meegenomen uit de beginjaren van deze wijken. Dat was voor veel aanwezigen heel herkenbaar: de heipalen, spelende kinderen in het zand, het nieuwe winkelcentrum enz. Er werden herinneringen opgehaald en er werden vergelijkingen gemaakt tussen “toen en nu”. De conclusie was, dat de Alexanderpolder nog steeds een fijne plek is om te wonen. |
||
Stadswandeling vernieuwing in de stad (1)
Aangekondigd is een wandeling op 7 oktober langs plaatsen waar de stad zich vernieuwt: nieuwe architectuur, nieuwe bestemmingen voor oude gebouwen, nieuwe inrichting van land en water. Nu, voorlopig valt het water met bakken uit de hemel! Toch staat een groep moedige deelneemsters, gewapend met regenkleding en stormparaplu's, klaar bij metrostation Beurs. We lopen naar de Schiedamse Vest en zien daar hoe het gebied bij het oogziekenhuis veranderd is in en na de tweede wereldoorlog: oorspronkelijk was daar water, maar dat werd volgestort met puin van kapotgebombardeerde huizen. Zo ontstond een nieuw terrein, waar nu een basisschool staat en de Schotse Kerk. Als we om de Schotse Kerk heenlopen, zien we kleurige versieringen op de muur en aan het hekwerk. We lopen, optornend tegen wind en regen, over de Erasmusbrug. Aan de andere kant van de Maas blijkt het nog harder te waaien. Toch bekijken we de nieuwbouw op de Kop van Zuid. Dan strijken we neer in het café van film- en muziektheater LantarenVenster voor een kop koffie met wat lekkers (dat hebben we wel verdiend!). Nu is het nog maar een klein stukje lopen naar Katendrecht, via de brug die officieel 'Rijnhavenbrug' heet, maar die we allemaal kennen als 'De hoerenloper'. |
||
Stadswandeling vernieuwing in de stad (2)
Op Katendrecht wordt op dit moment een deel van een oude loods tot appartementencomplex verbouwd. De geschiedenis van de loods staat op een schutting bij de bouwplaats. Daartegenover, in een ander deel van de loods bevindt zich de Fenix Food Factory, waar allerlei verse lokaal geproduceerde etenswaren te krijgen zijn. Het is er rommelig en gezellig, maar wel heel druk op zaterdagmiddag. En dan is er opeens geen regen meer. We lopen terug langs de Rijnhaven, passeren het Drijvend Paviljoen en het Dobberende Bos en stappen weer op de metro naar huis. |
||
Workshop "Daar ben je"
Alleen voor de ochtendsessie van de workshop op 11 oktober hadden zich deelnemers aangemeld. We beleefden een intensieve ochtend. We werden aan het werk gezet: teken jezelf als boom in vijf minuten(!). Dat was even lastig. Aan de hand van de tekeningen voerden we een gesprek met elkaar. Het bleek dat er veel meer van jezelf in zo'n tekening zit dan je zou verwachten. Daarna keken we terug in ons leven en zochten naar momenten waarop we - naar ons eigen idee - in bloei geraakt waren. Hoe komt dat? Wat brengt ons tot bloei? Eigenlijk blijkt dat vrij eenvoudig te zijn: als we aandacht, erkenning, steun kunnen geven en ontvangen. Zo met elkaar omgaan - is dat misschien wat Psalm 1 bedoelt met gelukkig zijn? |
||
Najaarswandeling
Op zaterdag 14 oktober was het dan zover: de najaarswandeling kon van start. Ditmaal zouden we gaan lopen in de Heemtuin van Capelle aan den IJssel, vooral omdat daar inde herfst heel veel paddenstoelen te zien zijn. Het bleek lastig te zijn voor 14 oktober een echte deskundige op het gebied van de paddenstoelen te vinden. Uiteindelijk bleek waarom dat was: de helft van de deskundigen uit de omgeving had een excursie naar Schoorl. De andere helft was betrokken bij een paddenstoelenwandeling in het Schollebos. Uiteindelijk besloten we onze eigen wandeling maar te verplaatsen en hierbij aan te sluiten. Net als alle andere jaren op 14 oktober was het prachtig weer! In het Schollebos zijn bijna 300 soorten paddenstoelen waargenomen die in de herfst bijna allemaal tegelijk tevoorschijn komen. 2017 was een heel goed paddenstoelenjaar, maar juist in de laatste weken leek het bestand wat over het hoogtepunt heen. De deelnemers aan de excursie konden genieten van de pracht van de paddenstoelen. We maakten kennis met de Esdoorn houtknotszwam, de Kluifjeszwam en het Judasoor. Tegelijkertijd konden we van alles leren over de veelvormigheid en de functie van de paddenstoelen en allerlei andere natuur planten, bomen, struiken, vogels en bodemdieren. Op 26 mei neemt Henk de Waard ons mee op een voorjaarswandeling in het Schollebos. Dan kunnen we zien wat er in het voorjaar groeit en bloeit in dit gebied. |
||
Driekoningen: a star is born
Op 6 januari waren twintig personen aanwezig bij de lezing over Driekoningen. Als inleiding vertelde Erik Stibbe iets over de achtergronden van dit Bijbelverhaal. Ook behandelde hij vragen als: waren het drie wijzen of waren het drie koningen? En: wat was de ster van Bethlehem? Het verhaal van de drie wijzen of de drie koningen heeft in de loop van de eeuwen veel kunstenaars geïnspireerd. Louis Vermeulen gaf een interessante toelichting bij o.a. schilderijen van Hans Memling en van Jeroen Bosch (zie foto). Theo Roelofs vertelde aan de hand van zelf meegebrachte kerststallen het één en ander over kerststallen in verschillende landen. Dankzij deze geslaagde middag zijn we een stuk wijzer geworden over de wijzen uit het oosten. |
||
Schilderen naar Hundertwasser
Op 10 april hadden 12 mensen een schilderworkshop in de Alexanderkerk onder de bezielende leiding van Kees de Jong (kunstenaar uit Capelle aan de IJssel). Er werd geschilderd naar Hundertwasser (geboren in Wenen), een kleurrijk mens die over de hele wereld zwierf en als kunstenaar onder geen enkele stroming viel. Hij had een uitgesproken eigen stijl en mening. Schilderen vond hij een religieuze bezigheid. Hij maakte z'n eigen verf. Hij meende dat ieder mens 5 huiden heeft: 1) de huid 2) de kleding 3) het huis 4) de stad en 5) de natuur en alle mensen. Hij vond dat de mensen het meest tot hun recht kwamen door in een natuurhuis te wonen, het liefst met een boom in het huis. Er valt nog veel meer te vertellen over hem. Iedere 'cursist' kreeg een informatieboekje met voorbeelden van zijn kleurrijke schilderstijl. Toen gingen we zelf aan het werk. En het leuke is dat iedereen zijn of haar eigen fantasie kon uitleven. Het resultaat: allemaal naar huis met een schilderij waar de kleur van afspat!! Kijkt u zelf maar naar de foto. Het was een gezellige, leerzame avond waarop duidelijk werd hoe leuk en boeiend het is dat mensen van elkaar verschillen. Van veel mensen heb ik al gehoord: "volgend jaar weer". Dat regelen we graag, met dezelfde docent en naar een andere kunstenaar. Namens de werkgroep, Thea van der Wilt. |
||